پروژه بررسی امنیت در شبکه های بی سیم

از آن‌جا که شبکه‌هاي بي سيم، در دنياي کنوني هرچه بيشتر در حال گسترش هستند، و با توجه به ماهيت اين دسته از شبکه‌ها، که بر اساس سيگنال‌هاي راديويي‌اند، مهم‌ترين نکته در راه استفاده از اين تکنولوژي، آگاهي از نقاط قوت و ضعف آن‌ست. نظر به لزوم آگاهي از خطرات استفاده از اين شبکه‌ها، با وجود امکانات نهفته در آن‌ها که به‌مدد پيکربندي صحيح مي‌توان به‌سطح قابل قبولي از بعد امنيتي دست يافت، بنا داريم در اين سري از مقالات با عنوان «امنيت در شبکه هاي بي سيم» ضمن معرفي اين شبکه‌ها با تأکيد بر ابعاد امنيتي آن‌ها، به روش‌هاي پيکربندي صحيح که احتمال رخ‌داد حملات را کاهش مي‌دهند بپردازيم.

1-1 شبكه هاي بي سيم، كاربردها، مزايا و ابعاد تكنولوژي شبكه هاي بي سيم، با استفاده از انتقال داده ها توسط امواج راديويي، در ساده ترين صورت، به تجهيزات سخت افزاري امكان مي دهد تا بدون استفاده از بسترهاي فيزيكي همچون سيم و كابل، يا يكديگر ارتباط برقرار كنند. شبكه هاي بي سيم بازه وسيعي از كاربردها، از ساختارهاي پيچيده اي چون شبكه هاي بي سيم سلولي - كه اغلب براي تلفن هاي همراه استفاده مي شد- و شبكه هاي محلي بي سيم (WLAN- wireless LAN ) گرفته تا انواع ساده اي چون هدفون هاي بي سيم، مرا شامل مي شوند. از سوي ديگر با احتساب امواجي همچون مادون قرمز، تمامي تجهيزاتي كه از امواج مادون قرمز نيز استفاده مي كنند، مانند صفحه كليدها، ماوس ها و برخي از گوشي هاي همراه، در اين دسته بندي جاي مي گيرند. طبيعي ترين مزيت استفاده از اين شبكه ها عدم نياز به ساختار فيزيكي و امكان نقل و انتقال تجهيزات متصل به اين گونه شبكه ها و هم چنيني امكان ايجاد تغيير در ساختار مجازي آن ها است. از نظر ابعاد ساختاري، شبكه هاي بي سيم به سه دسته تقسيم مي شوند: WPAN , WlAN, WWAN . 

مقصود از WWAN كه مخفف Wireless WAN است، شبكه ها ساختار بي سيم سلولي مورد استفاده   در شبكه هاي تلفن همراه است. WLAN  پوششس محدودتر، در حد يك ساختمان يا سازمان، و در ابعاد كوچك يك سالن يا تعدادي اتاق، را فراهم مي كند. كاربرد شبكه هاي WPAN يا Wireless Personal Area Netuork  براي موارد خانگي است. ارتباطاتي چون Blue tooth و مادون قرمز در اين دسته قرار مي‌گيرند.

شبكه هاي WPAN از سوي ديگر در دسته شبكه هاي Ad Hoc نيز قرار مي گيرند. در شبكه هاي Ad Hoc يك سخت افزار، به محض ورود به فضاي تحت پوشش آن، به صورت پويا به شبكه اضافه مي شود. مثالي از اين نوع شبكه Blue tooth است. در اين نوع، تجهيزات مختلفي از جمله صفحه كليد، ماوس، چاپگر، كامپيوتر كيفي يا جيبي و حتي تلفن همراه، در صورت قرار گرفتن در محيط تحت پوشش، وارد شبكه شده و امكان رد و بدل داده ها با ديگر تجهيزات متصل به شبكه را مي يابند. تفاوت مكان شبكه هاي Ad Hoc با شبكه هاي محلي بي سيم (WLAN) در ساختار مجاز آنها است. به عبارت ديگر، ساختار مجازي شبكه هاي محلي بي سيم بر پايه طرحي استياست در حالي كه شبكه هاي Ad Hoc از هر نظر پويا هستند. طبيعي است كه در كنار مزايايي كه اين  پويايي براي استفاده كنندگان فراهم مي كند، حفظ امنيت چنين شبكه هاي نيز با مشكلات بسياري همراه است. با اين وجود، عملاً يكي از راه حل هاي موجود براي افزايش امنيت در اين شبكه ها، خصوصاً در انواعي همچون Blue tooth كاشتن از شعاع پوشش سيگنالهاي شبكه است. در واقع مستقل از اين حقيقت كه عملكرد Blue tooth بر اساس فرستنده و گيرنده هاي كم توان استوار است و اين مزيت در كامپيوتر هاي جيبي برتري قابل توجهي محسوب مي گردد، همين كمي توان سخت افزار مربوطه، موجب كاهش محدود تحت پوشش است كه در بررسي امنيتي نيز مزيت محسوب مي گردد. به عبارت ديگر اين مزيت به همراه استفاده از كدهاي رمز نه چندان پيچيده، تنها ضربه هاي امنيتي اين دسته از شبكه هاي به حساب مي آيند.