پایان نامه جهت اخذ درجه کارشناسی
عنوان کامل: امكان سنجی فيلتراسيون آكوستيكی جهت جذب ذرات خروجی از اگزوز موتورهای ديزل
دسته: مکانیک - محیط زیست
فرمت فایل: WORD (قابل ویرایش)
تعداد صفحات پروژه: 103
______________________________________________________
بخشی از مقدمه:
زيست موجودات زنده به ويژه انسان در معرض هجوم انواع آلودگيها است که آلودگي هوا يکي از مهمترين آنها است. بسياري از مراکز صنعتي و توليدات آنها، از عوامل مهم توليد آلاينده هاي هوا ميباشند و از اين ميان خودروها سهم عمده اين آلودگي را در شهرها به عهده دارند.
به موازات رشد و ترقي جوامع که موجب تخريب طبيعت و در نتيجه آلوده کردن بيشتر آن شده است، سازمانهاي حفاظت از محيط زيست با وضع قوانيني، سعي در کاهش آلودگيها دارند. براي کاهش آلودگي هواي ناشي از خودروها، دو روش اساسي وجود دارد:
الف: کاهش توليد آلاينده ها
ب: جلوگيري از انتشار آنها در محيط
کاهش توليد آلاينده ها از طريق بهبود کيفيت سوخت و طراحي بهينه سيستم احتراق و يا دوباره سوزاندن گازهاي حاصل از احتراق امکان پذير است و براي جلوگيري از انتشار آلاينده ها در محيط از سيستم هاي تصفيه و پالايش گازهاي خروجي از اگزوز استفاده مي شود. روشهاي کاهش توليد آلاينده ها مستلزم صرف هزينه هاي بسياري مي باشد که امروزه در کشور ما توجيه اقتصادي ندارد، لذا در شرايط کنوني و به عنوان يک راه حل سريع و ارزان، تصفيه گازهاي خروجي اگزوز شيوه مناسبتري مي باشد. آلايندههاي منتشره از موتور خودروها عبارتند از: هيدرو کربن ها (HC)، مونوکسيد کربن (CO)، اکسيدهاي نيتروژن (NOx) و ذرات معلق.
 در موتورهاي ديزلي، مهمترين و بيشترين آلودگي را ذرات خروجي اگزوز تشکيل مي دهند و بنابراين موضوع اين پروژه پالايش گازهاي خروجي اگزوز موتورهاي ديزلي از ذرات آلاينده ميباشد. اين موضوع در مرحله اول مستلزم بررسي خصوصيات ذرات آلاينده و در مرحله دوم نيازمند بررسي سيستمهاي جداسازي فازهاي جامد- گاز از يکديگر مي باشد.
در اين تحقيق ذرات آلاينده به عنوان ايروسلهايي با قطر تقريبي 10-01/0 ميکرون شناخته شدند که حداکثر تجمع جرمي آنها در محدوده کمتر از 4/0 ميکرون است. ايروسل به معناي هر    ذره اي اعم از جامد يا مايع که در يک محيط گازي يا اتمسفر معلق باشند و سرعت سقوط آنها قابل اغماض باشد، گفته مي شود.
       براي جداسازي اين ذرات هيچيک از سيستمهاي جداسازي گاز- جامد نظير شوينده ها، فيلترهاي اليافي و سيکلونها و فيلترهاي الکترواستاتيک  مفيد واقع نشدند. زيرا برخي از اين سيستمها نظير فيلتر هاي اليافي، افت فشار زيادي ايجاد مي کنند که براي به کارگيري بر روي گازهاي خروجي اگزوز مناسب نمي باشد و همچنين براي اين توزيع اندازه ذرات، از کارآيي کافي برخوردار نمي باشند و يا بسيار حجيم و بزرگ مي شوند. نهايتاً نشست دهنده آکوستيکي (كه امروزه به عنوان مكمل سيستم هاي فيلتراسيون فعلي استفاده مي شوند) انتخاب بهتري به نظر آمد و براي عملکرد آن و امکان سنجي استفاده عملي، مطالعات و آزمايشهاي جامع تري آغاز گرديد.