عنوان انگلیسی مقاله: The Baluchi Zahirig music, Introduction to Professional Baluchi Music
عنوان فارسی مقاله: موسیقی زهيريگ بلوچی و مقدمه ای از موسيقی حرفه ای بلوچ
دسته: هنر
فرمت فایل ترجمه شده: WORD (قابل ویرایش)
تعداد صفحات فایل ترجمه شده: 9
لینک دریافت رایگان نسخه انگلیسی مقاله: دانلود
ترجمه ی سلیس و روان مقاله آماده ی خرید می باشد.
_______________________________________
چکیده ترجمه:
در زمان هاي دور، بلوچ ها در شمال و مركز ايران مي زيستند. گويي از سده دهم ميلادي، آنها كم كم به سوي جنوب ايران روانه شده و تا مرز هندوستان پيش رفتند. امروزه بيشتر بلوچ ها در سرزميني زندگي مي كنند كه بخش غربی پاکستان و جنوب ايران را در بر مي گيرد. امروزه بلوچ ها در كرانه ي عربي خليج فارس پخش شدند. در دوران اين مهاجرت دراز مدت بلوچ ها با ساير دسته هاي نژادي مانند براهويي، سيندي، لاسي، جت و ديگر گروه ها برخورد كردند. در ميان آنان، ايلاتي بودند كه به انجام كارهاي دستي (زرگري، آهنگري) و ساخت موسیقی مي پرداختند.  این گروه متعلق به طبقه اجتماعی اوستای 2 و بيشتر به ايلات رند و زنگشاهي وابسته اند. شايد اين گروه ها شاخه اي از نژاد ايلات كولي و كولياني باشند كه گذشته  تاريخي آنها به زمان هاي دوردست به اندازه 2000 سال پیش مي رسد.
با توجه به نقش ميراث داري موسيقيدانان بلوچ در فرهنگ زندگي بلوچي اين پرسش پيش مي آيد كه موسيقي بلوچ ها تا چه اندازه نسبت به ريشه هاي خود به ويژه در وادي جنوب در مكران اصيل مانده است. با بررسي اين موسيقي درمي يابيم كه لايه قديم ايراني در برخي مقام ها مانند قبله و صلو و وزن هاي شش هشتم و هفت هشتم، با لايه ي ديگري از سمت خاور پوشيده شده و از آن موسيقي بلوچي به دست آمده كه رنگ و بويي بين ايراني و هندي پيدا كرده است، بدين معنا كه بين مقام و راگا جاي گرفته است. رنگ هندي اين موسيقي بر پايه ي مركزي بودن نت شاهد (سا در هند) در همه  آهنگ ها و يا ساختارهاي مقامي و همچنين درجه بندي اساسي نيم پردگي در مقام هايي است كه درسنت هاي موسيقي ايراني و عربي يافت نميشود. هم چنين كاربرد سيم ها و احزان و همنوازي و احزان ضربي يعني ساز تنبورگ به آن چهره ي هندي مي بخشد. در اين موسيقي پرده و گام و ... مانند اجزاي موسيقي هندي اند.
 درباره ي ويژگيهاي وزني اين موسيقي بايد بگوييم كه داراي وقفه هاي لهجه دار، ظرافت حالت ريتميك، آزادي در اجرا و ريتم هاي بينابين ضربه هاي ٧ و ٨ ، ٣ و ٥ و ٥ و٧ تايي است. همچنين در اين موسيقي گام هاي شش نتي در يك اكتاو يافت مي شود كه شايد رد پايي از سنت محلي بوده است كه به دست استاها وارد اين موسيقي شده است. در هر حال، اين لايه ها خيلي از هم جدا نبوده و پايه ي موسيقي سنتي مكران را مي سازند.